We hebben een paar rare dagen achter de rug.
Maandag was net zo'n dag als zondag. Pijn op m'n borst, koortsig, dan weer een normale temperatuur, dan weer verhoging ... Per half uur was 't verschillend. Doodmoe werd ik er van.
's Avonds, vlak voor het naar bed gaan, vroeg ik aan Julia of zíj nou eigenlijk scherp in beeld had waarom mijn hartmedicijnen helemaal van m'n menukaart waren verdwenen. Behalve de ascal kreeg ik voor m'n hart, sinds m'n ontslag op 5 december, helemaal geen medicijnen meer. Allebei hadden we zoiets van 'tja, dat zal wel niet combineren met die andere medicatie, maar ...'; kortom, we waren niet zeker. Dinsdag de 10e heb ik maar eens met de huisarts gebeld; zij op háár beurt heeft contact gelegd met de diverse specialisten en ons weer teruggebeld: "dit had nóóit mogen gebeuren! Onmiddellijk hervatten!". Nou zeg ... 't scheelt 'n hoop pijn op m'n borst ... m'n hartslag kalmeert weer (was 120 in rust) ... Minder vermoeid, op den duur ... En hoe het nou is gekomen? Wie 't weet mag 't zeggen ...
Afijn, ook de dinsdag verstreek zoals de maandag en de zondag: koortsig, rillerig, dan weer normaal ... Met 'n uitschieter van m'n temperatuur naar 38,7 - en boven de 38,5 moesten we het ziekenhuis waarschuwen.
Dat heeft Julia dus woensdag gedaan. De oncologieverpleegkundige vertrouwde het niet, ging met de arts overleggen, die vertrouwde het evenmin en dus ... Òp naar de spoedeisende hulp. Mijn hemel, de wachtkamer zat afgeladen vol! Julia werd al nerveus ... Maar binnen 5 minuten werden we opgehaald! Elk nadeel heb z'n voordeel: overal in het ziekenhuis krijg ik voorrang ...
En dan volgt weer bloedprikken, hartfilmpje, bloeddruk, afijn, 't hele circus ... Plus 'n longfoto.
En, in de loop van de middag de uitslagen: uit het bloedonderzoek bleek dat er wèl ergens een ontsteking zit; die wordt nu met antibiotica bestreden. En de longen zien er op de laatste foto 'n stuk beter uit dan op de vóórlaatste!
Wat dat laatste betreft: méér kan er op dit moment niet van worden gezegd; alleen is de conclusie hieruit, dat het ingezette beleid niet aangepast hoeft te worden.
Kijk, dàt lijkt goed nieuws: 't lijkt erop dat de kuur aanslaat ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten