De tijd gaat snel - hoewel ze langzaam verstrijkt wanneer je je niet lekker voelt. Sinds de derde chemo voel ik me bepaald niet in conditie, dat zal wel duidelijk zijn uit de vorige berichten.
Vanmorgen hoopte ik er op dat de Eprex-prik (jaja: vaste prik op dinsdag!) me in de loop van de dag wat meer lucht zou gaan geven ... Tot nog toe lijkt het er niet op. Naja, meestal heeft het 'n paar dagen nodig voor het echt resultaat (positief: meer lucht; negatief: meer verhoging) heeft.
Bovendien, vandaag was nog eens vermoeiend ook! Eerst, tegen 10:00, de prik; en vrijwel tegelijkertijd de wijkverpleging. Daarna heb ik altijd enige tijd nodig om weer tot mezelf te komen - helemaal wanneer ik zo kortademig ben. Om 14:00 kwam de uitvaartverzorger, om een aantal zaken voor te bespreken; ook dàt moet gebeuren. En het is plezierig dat we nu alvast het nodige hebben doorgesproken en verder kunnen gaan met voorbereidingen: die we zèlf moeten doen; weten we nu ook waar we ons níet druk over hoeven te maken!
Bovendien kwam de storingsmonteur in verband met een electraprobleem op zolder; de wasmachine en de droger hebben het in deze tijden van veel medicijnen, veel transpireren en dús véél wasgoed werkelijk àlle dagen druk, dus ze moeten wèl kunnen werken zonder, als gevolg van een defect contact, heet te worden ...
Afijn, de dag zit er weer voor het grootste deel op. Zometeen eten en dan bezien of ik nog wat energie heb voor andere zaken ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten